هستی همیشگی

آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چطور می توان با دیگران ارتباط بهتری برقرار کرد؟

از آنجایی که هریک از ما در دنیایی زندگی می کنیم که داشتن ارتباط مطلوب می تواند هم برای خود ما و هم برای اطرافیانمان بسیار تاثیرگذار باشد، یافتن راهکارهایی مناسب در این خصوص بسیار تاثیرگذار خواهد بود. در واقع اگر روابط خود را براساس زندگی توام با آرامش و شادی بخش با دیگران قرار داده اید، زندگی شما در مسیری است که می توان آن را زندگی «هدفمند» نامید. حالت مطلوب را در روابط خود با دیگران در نظر مجسم کنید و اجازه ندهید چیزی روی آن تاثیر بگذارد. دوست دارید روابط شما با همکار، همسر، دوست یا فرزندانتان چگونه باشد؟ آیا تمایل دارید احساس کنید دیگران شما را دوست دارند و فرد مهمی هستید؟ آیا ترجیح می دهید روابط شما بیشتر بر پایه احترام متقابل باشد یا دوست داشتن صرف؟

آیا دوست دارید کسانی که برای آنان کار می کنید به قابلیت های شما اعتماد کامل داشته باشند و بتوانید احترام و صمیمیت شان را جلب کنید؟ درباره روابط خود با هر کس دیگری که در دنیای شما زندگی می کند، چه نظری دارید؟ افرادی که هر روز از کنارشان عبور می کنید، کسانی که در اتوبوس یا هواپیما در کنارشان می نشینید. اگر می توانستید خودتان روابط با دیگران را کاملا در اختیار بگیرید و تنظیم شان کنید، ترجیح می دادید این روابط چگونه باشد؟

فراموش نکنید قابلیت و توانایی برقراری ارتباط صحیح در زندگی تان از خود شما آغاز می شود و با خود شما هم پایان می پذیرد. بنابراین اگر خواستار آن هستید که این حق را از خودتان دریغ نکنید و واقعا از روابط خود لذت ببرید، باید مسئولیت کامل نحوه روابط خود را با دیگران بپذیرید. نکته مهم این است که اگر بخواهید این ارتباط صحیح و لذتبخش در روابط شما تحقق یابد، این وظیفه دیگران نیست که خود را تغییر دهند. کسانی که شریک زندگی شما هستند، فرزندانتان، خانواده، بستگان و حتی افرادی که در سیاره دیگری زندگی می کنند، با حسی که قابل بیان نیست، همگی در افکارتان قرار می گیرند و به نوعی افکار شما را تشکیل می دهند.

? کلید اصلی ارتباط

اکنون این عبارت بسیار مهم را مرور کنید و به خاطر بسپارید: «شما همان گونه خواهید بود که فکر می کنید!» از آنجا که نمی توانید از نظر جسمی فرد دیگری باشید بنابراین تنها می توانید دیگران را در فکر خود احساس و بررسی کنید. در نتیجه تمام افراد در زندگی شما افکاری هستند که در ضمیر شما وجود دارند، بنابراین روابط شما، نحوه تفکر شما در مورد دیگران است.

احساسی که شما در مورد مردم دارید، تنها در ذهن شماست و احساسی که در مورد اطرافیان دارید از افکارتان ناشی می شود. مثلا ممکن است آنان به گونه ای رفتار کنند که از نظر شما ناخوشایند باشد اما روابط شما با آنان هنگامی که رفتار بدی دارند با رفتار خود آنها تعیین نمی شود بلکه تنها با برداشت شما از آن رفتار تعیین می شود. رفتار آنان مربوط به خودشان است و شما نمی توانید رفتار آنها را در ضمیر خود تغییر دهید.

? از افکارتان بهره بگیرید

حال زمان آن رسیده است که از خودتان بپرسید «در مورد کسانی که با آنان در ارتباط هستید، چگونه فکر می کنید؟» به خاطر داشته باشید آنچه فکر می کنید همان تحقق می یابد و شما منشا آن فکر هستید. اگر فکر می کنید کسی که دوستش دارید اخلاق بدی دارد، این نگرش شما درباره آن شخص بر روابط تان تاثیر می گذارد و شما در شرایطی قرار می گیرید که از او بیزار می شوید. وقتی فردی رفتار خاصی دارد، آیا آن رفتار را منفی تلقی می کنید و با خودتان می گویید: «وقتی او این کار را می کند، من از او ناراحت می شوم»؟ در واقع واکنش منفی، به دلخوری، ناراحتی و منفی گرایی بیشتر می انجامدزیرا رفتار شما تنها تابع افکارتان است. بنابراین در چنین شرایطی که واکنش شما منفی است، تنها براساس منفی گرایی عمل می کنید. به جای بررسی رفتار دیگران و آنگونه قضاوت کردن، می توانید رفتار خود را تغییر دهید. به خاطر داشته باشد که او این رابطه بد را به وجود نمی آورد بلکه شما با نحوه تفکرتان، باعث ایجاد روابط نامطلوب می شوید.

شما می توانستید به جای عبارت یادشده بگویید «او راه خود را می رود و الان هم همان گونه عمل می کند که باید می کرد. اما او ویژگی های قابل توجه دیگری هم دارد که من آنها را دوست دارم، باید توجه خود را بر آنها متمرکز کنم». سعی کنید زیاد از دیگران انتقاد نکنید. واقعیت این است که دیگران با قضاوت های شما تعریف نمی شوند بلکه شما خود را فردی نشان می دهید که از همه انتقاد می کند. دیگران براساس افکار خودشان و رفتار حاصل از آن شناخته می شوند.

پس آنچه شما باید انجام دهید این است که تلاش کنید در مورد دیگران افکاری را در ضمیر خود جای دهید که با نوع روابطی که می خواهید داشته باشید هماهنگ باشد، بنابراین همان گونه که شما همان چیزی می شوید که در سراسر روز فکر می کنید، روابط شما نیز همان می شود که در مورد آن می اندیشید. آنچه در درون دارید حاصل افکار شماست. اگر نفرت را در درونتان می پرورانید، چیزی که عرضه می کنید نفرت است. اگر در درونتان دچار کمبود اعتماد به نفس هستید، تحقیر و توهین چیزی است که به دیگران می بخشید. اما اگر در درون خود عشق و همدلی می پرورانید، عشق و همدلی به دیگران خواهید بخشید

? روابط تان را هدفمند کنید

به طور کلی کیفیت زندگی ما ارتباط مستقیمی با کیفیت روابط ما با مردم دارد. در ضمن باید افزود که نحوه روابط ما با دیگران بیانگر نوع روابط ما با خودمان است; بله روابط ما با خودمان. شما رابطه ای ثابت و دائم با ضمیر و جسم خود دارید. وقتی می گویید:«من با خودم گفتم»، به دو موجود اشاره می کنید; «من» اشاره به خود نامشهود(ضمیر) شما دارد و «خودم» به وجودی مادی اشاره می کند که دارای نام، نشانی و شماره شناسنامه است.

? محبت کلید رابطه اجتماعی

اساس روابط هدفمند محبت است. اما محبت تنها این نیست که به کسی بگوییم دوستش داریم زیرا این کلمات ممکن است به هر کس گفته شود. محبت واقعی یعنی ایثارکردن، بی توجه به آنکه چه چیزی نصیب شما می شود. محبت فرایندی درونی است که باید آن را وارد روابط خود کنید. اساس رابطه هدفمند عشق و ایثار است. این عنصر مهم عشق که در حد ایثار تجلی پیدا می کند، چگونگی هدف را تعریف می کند و در ایجاد روابط صحیح و مناسب مهم است.

سعی کنید افراد را برحسب کارهایشان نسنجید بلکه در ورای بخش نامرئی آنان روحی را که در آن جسم کوچک قراردارد ببینید. اگر با آن روح با مهربانی برخورد کنید و این محبت را در عمل به آنها نشان دهید، آنها هم در مقابل با محبت پاسخ می دهند. بدین ترتیب شما با دیگران روابط مهرآمیز خواهید داشت زیرا محبت را در دل خود جای داده اید; نه آنکه آن را در وجود دیگران جست وجو کنید. اگر با بعضی افراد خانواده تان مدتی مشکل داشته اید، آنان دیگر عامل نفرت نیستند، دیگر عصبانیت و منفی گرایی شما از بین رفته و به جای آن عشق بدون انتقاد قرار گرفته است.

این کار به سال های طولانی روان درمانی و استفاده از انواع داروهای گیاهی و شیمیایی نیازی ندارد بلکه شما باید دگرگون شوید. جالب آنکه وقتی بدینگونه رفتار کنید، خیلی چیزها را که در زندگی از دست داده بودید یا اصلا نداشتید به دست خواهید آورد. افرادی که قبلا بسیار تحمل ناپذیر به نظر می رسیدند، دیگر مورد انتقاد شما قرار نمی گیرند، شما به آنان محبت می کنید و با وجود آنچه در حافظه خود در موردشان دارید، آنان را می بخشید و به خود یادآوری می کنید که آنان باتوجه به شرایطی که در آن قرار گرفته بودند، عمل کرده اند.